De redenen dat mensen fotograferen kunnen zeer verschillend zijn. De één fotografeert omdat het zijn ‘uitlaatklep’ is, terwijl de ander het meer ziet als uiting van kunst! De één doet het omdat het zijn hobby is, terwijl de ander er zijn geld mee verdient. De één gaat er in zijn eentje op uit, terwijl de ander zich aansluit bij een fotoclub. Maar al met al is fotografie beleving: beleving van de omgeving, het moment, de voorbereiding die goed uitpakt en niet vergeten; de beleving als je het maximale uit je camera hebt weten te krijgen. Wat een fantastisch gevoel kan dat opleveren.
Fotografie is dus ook beleving. Voor mij begint dat al in de periode vóór het fotograferen. Dagenlang kan ik internet afstruinen voor inspiratie, locatie en meer inzicht in de omstandigheden. Voor mij begint dan de beleving al. Van lieverlee gaat er een beeld in je hoofd ontstaan. Een beeld zoals jij wilt dat de foto eruit gaat zien. Een aantal facetten zijn duidelijk: de locatie verandert minimaal, de reistijd naar de locatie blijft hetzelfde, maar de omstandigheden (ter plekke, maar ook het weer) kunnen dagelijks veranderen. De beleving is dan ook dat je al deze variabelen zoveel als mogelijk controleert en interpreteert. Weet wat je kunt verwachten dus!
Ook de beleving ter plekke is aanwezig. Geniet van de omgeving, van de omstandigheden als blijkt dat je voorbereiding goed uitpakt. Fotograferen is ook genieten. Door fotografie ben ik op vele mooie locaties in en buiten Nederland geweest. Maar wat kan ik ook genieten van een mooie zonsopkomst of zonsondergang of mist. Deze beleving wil je dan graag goed op de foto zetten.
Nadat ik thuisgekomen ben en aan de slag ga om de gemaakte foto’s te bewerken, volgt wederom een mooie belevenis. De belevenis tijdens het maken van de foto keert dan nogmaals terug. Er is dan geprobeerd om de foto zo goed mogelijk te maken, maar nu kan er nog die finishing touch aan gegeven worden.
Nog enkele uren en dan maakt jaar 2019 plaats voor jaar 2020. Terugkijkend zijn er vele fotografische belevenissen geweest. Dit begon al in januari toen een sneeuwbui over Nederland trok en ik in Kinderdijk gefotografeerd heb. De sneeuw sloeg in mijn gezicht, het was koud, maar toch erg mooi! Over beleving gesproken! Of wat te denken over de schitterende zonsondergang in Scharendijke in maart? De hele dag was het druilerig en regenachtig. Ik heb die dag lang getwijfeld of ik wel moest gaan. Uiteindelijk heb ik het toch gedaan en dan pakt het zo uit! Echt fantastisch! In april heb ik een mooie avond gehad nabij Dirksland toen ik de tulpenvelden fotografeerde. Eén van de gemaakte foto’s is nu in de race om ‘Foto van het jaar 2019’ te worden. In mei fotografeerde ik Chatêau De Beusdael, net over de grens van Zuid-Limburg. Door een misrekening rondom de zonsondergang (had te weinig rekening gehouden met het heuvellandscha; de zon zakt eerder achter de heuvels weg dan achter de horizon) miste ik bijna het mooie licht op het landschap! Dit was een intense beleving. Adrenaline kan ik nog bijna voelen. Eén ding wil ik van het afgelopen jaar nog noemen: de fototrip naar Duitsland. 3 dagen hebben we in de omgeving van Cochem gefotografeerd. Wat een mooie ervaring! De herfstkleuren die optimaal waren, de schitterende locaties; wat een beleving.
Terugkijken is ook met een schuin oog vooruit kijken! Ik ben niet zo van de goede voornemens (die worden meestal toch niet gehaald), maar ook komend jaar wil ik weer verder met fotografie. Weer op zoek naar mooie locaties, mooie (weers)omstandigheden en fraaie foto’s. Ik hoop u in 2020 weer te ontmoeten!
Reactie schrijven